BLUES WIRE - LIVE ΣΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ

 22/8/08 - 2:55 μ.μ.

Είμαστε λίγο πριν εκπνεύσει η άδειά μου.
Χθες απόγιομα κι έπινα καφέ
[συνεχώς καφέ πίνω τελικά]
κι εκεί που τον απολάμβανα αμέριμνος
και χάζευα τον ήλιο και ονειρευόμουν στιγμές που δεν πρόκειται ποτέ να ζήσω ή -αν το επιθυμείτε- να ξαναζήσω.

σκάει ένας φίλος και μου λέει:

» Παίζουν οι Blues Wire απόψε στην Κυπαρισσία !Πάμε...?
» και δεν πάμε? του λέω εγώ... ε και πήγαμε

Χωρίς φωτογραφικές μηχανές
-λες κι όταν τις παίρνω μαζί μου, τις χρησιμοποιώ-
... πάμε, που λέτε, φτάνουμε στο συναυλιακό χώρο, στο λιμάνι
με το φεγγάρι να κρέμεται κατακκόκινο πάνω από τη θάλασσα, στα δεξιά μας...
λίγο καθυστερημένα φτάσαμε... και καθίσαμε και χαζεύαμε....
Μόλις είχε βγεί στη σκηνή ένα γκρούπ ονόματι -όπως πληροφορηθήκαμε αργότερα-
INTRA-VENUS
παίζοντας Jazz - fussion, κάποια στιγτμή, περί τις 23:00 περίπου
είχαμε κι ένα μπλακ άουτ... Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ


...και μετά.....

Οι BLUES WIRE

τους οποίους ποτέ δεν είχα ξαναδεί λάιβ, μόνο απο δίσκους...
Μεστό μπλουζ, κάτι που είχα καιρό να ακούσω επειδή λόγω τις ενασχόλησής μου
κυμαίνομαι σε διαφορετικά ακούσματα από αυτά που θα προτιμούσα...

αλλά κι αυτό είναι μιά άλλη ιστορία, για άλλο ποστ

...οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες με το κινητό. (ΝΟΚΙΑ Ν70)

Δείγμα της δουλειάς των INTRA - VENUS μπορείτε να βρείτε εδω.
Από την ιστοσελίδα τους

Επίσης δύο τραγούδια από τη σελίδα των Blues Wire
Hurt &Junko

Αυτά από εμένα
κι ένα βίντεο, τραβηγμένο επίσης με το κινητό
I Can't Understand του Willie Dixon

 

one more 

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ - ΘΕΑΤΡΟ ΦΛΟΚΑ - ΟΛΥΜΠΙΑ 2008

21/8/08 - 2:19 π.μ.

Μερικές ακόμα φωτογραφίες, αυτή τη φορα από τη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τον Διονύση Σαββόπουλο. Συναυλία που έδωσαν την Τρίτη 12 Αυγούστου στο θέατρο Φλόκα κοντά στην Αρχαία Ολυμπία.... Φωτογραφίες που τράβηξε κι επεξεργάστηκε ο φίλος Βασίλης, τον οποίο κι ευχαριστώ...


Βέβαια η συναυλία κράτησε λίγο περισσότερο από 2 ώρες, κάτι που θεωρήθηκε λίγο για δύο άτομα.... Η προέλευση του κοινού δεν ήταν η αναμενόμενη... τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα... κι όπως είπε κι ο Σαββόπουλος "....κάθε χρόνο ομορφαίνουμε λιγοστεύοντας..."

Πάντως, όσο και να κράτησε, ήταν απολαυστική......η μπάντα δεμένη.......απαρτιζόμενη από τους Δημήτρη Αποστολάκη στα τύμπανα,
"τη Δύναμη της Φύσεως" Γιώτη Κιουρτσόγλου στο μπάσο,
τη Βάσω Δημητρίου στην κιθάρα ,ο Θανάσης, έπαιξε κομπολόι
και υπήρχε κι ένας τρομπετίστας (;) αγνώστων λοιπών στοιχείων
ο οποίος απ' ότι έμαθα, στη συναυλία που δόθηκε
στο Λιμάνι της Κυπαρισσίας, δε συμμετείχε στο σχήμα...



...η όλη καθυστέρηση της παρουσίασης κλπ, οφείλεται στο ότι όλες αυτές τις μέρες ήμουν μακριά απο το πισι, κάνοντας κάμπινγκ, κοιμώμενος κάτω από τ' αστέρια στην Καμπαλάδα, λιώνοντας "μόνος", ερχόμενος σε επαφή μόνο με ανθρώπους που κάθε άλλο, παρά με αρρώσταιναν και διάφορα άλλα πράγματα τα οποία ξέρω πως καθώς ο Χειμώνας έρχεται καλπάζοντας, θα νοσταλγήσω....
Γιαυτό προσπαθώ να τα χορτάσω, αν υπάρχει ποτέ περίπτωση να χορτάσει άνθρωπος κάτι που τον κάνει να νοιώθει πολύ ωραία, καθ' ότι ως γνωστόν σε όλους σας, τα καλά κρατάνε λίγο...
Αλλά αυτό είναι μια άλλη μια άλλη κουβέντα-ιστορία
και καμμιά όρεξη δεν έχω να την κάνω νυχτιάτικα....

....ο Γιώτης Κιουρτσόγλου που δεν καθόταν σε μια μεριά για να τον "τραβήξω"...

....αυτά λοιπόν.

Σωκράτης Μάλαμας - Live στο Alfeios River Eco Festival 2008

Μερικές φωτογραφίες.... κοινότυπες από τη συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα στο Αλφειός river festival το 2008 που πραγματοποιήθηκε στις όχθες του Αλφειού ποταμού σε ένα χώρο... κλπ... κλπ... κλπ...

Από την κρήτη ερχόμενη η τραγουδίστρια μα δε θυμάμαι το όνομά της....
...τελικά το έμαθα... από comment στο youtube
Μαρίνα Δακανάλη...

...η "μάζωξη" των "πιστών" γύρω του έπειτα από κάλεσμά του...

Μαρίνα Δακανάλη με την αιθέρια φωνή

"....Παραουλάκης... μωρέ... Παραουλάκης..."

...της αγκαλιάς η ξενητειά... είναι η πιο μεγάλη....

...με τον Φώτη Σιώτα, τον οποίο ¨ξεσήκωσε" από την ανάπαυλά του...


...και όπως πάντα... λίγο πριν το φινάλε με την κιθάρα, μόνος στη σκηνή...


...τελευταία ..."κιθαριά".... και.....



...καληνύχτα πουλάκια....



κι ένα video από την ίδια μέρα του οποίου βέβαια ο ήχος δεν είναι κι ότι καλύτερο, μα φωτογραφίες και video τραβήχθησαν με δανεική μηχανή της οποίας τις λειτουργίες μόλις μάθαινα...

...είσαι νεράιδα της αυγής η πιο όμορφη όλης της γης...

"... δεν έχουν λόγια οι στιγμές, περνάν και φεύγουν θες δε θες... πάω λοιπόν να κοιμηθώ, μήπως συμβει και ονειρευτώ..."

[:call]

Πέμπτη 9/8/08 - 1:51 π.μ.
απόγιομα προς σούρουπο.
Είμαι έξω για καφέ και προσπαθώ να ακούσω μουσική,
ακούγοντας όμως τη μαλακία του ενός και του άλλου.


Κι ενώ ο καφές οδεύει προς το θάνατό του, λέω σ΄ένα φίλο που έτυχε να 'ναι εκεί [τίποτα δεν είναι τυχαίο] πως:
- έχω σκοπό να πάω στο σπίτι ν' ακούσω μουσική...
- το ίδιο θα κάνω κι εγώ, μου λέει...

- Εκτός, του λέω, αν θέλεις να πάμε στο Θολό, στην καντίνα να πιούμε κάνα ποτό....Το αφήσαμε για λίγο έτσι κι ενώ ετοιμαζόμουν να φύγω, μου λέει:

-Άντε, πάμε. μια βόλτα Θολό.
-Οκ, του λέω, με τη μόνη προϋπόθεση, όσο θα πηγαίνουμε προς τα 'κει να ακούμε το καινούργιο σιντι του Θανάση Παπακωνσταντίνου, το Σαμάνο γιατί το έχω ακούσει αλλά όχι όπως θα ήθελα...

- Εντάξει, μου λέει και ξεκινήσαμε...

Το άκουγα λοιπόν στο δρόμο το σιντι, πηγαίναμε και με το πάσο μας και η αλήθεια είναι πως ενώ το είχα ακούσει κάμμια 10ριά φορές ήταν λες και το άκουγα πρώτη φορά....

Όμως κόλλησα με το τραγούδι Νο 9 που έχει τίτλο, "Το Κάλεσμα" σε μουσική και στίχους του Θανάση του Παπακωνσταντίνου που ερμηνεύει ο Διονύσης Σαββόπουλος....

Παρακάτω οι στίχοι που βούτηξα από την Κοιλάδα Των Τεμπών.

Με τους συμπότες ήμουνα και γιόρταζα τη μέρα,
μα ξαφνικά ένας δυνατός άνεμος με πήρε απ' την καρέκλα.
Μ' έδειρε, με στροβίλισε σαν να 'μουν σκουπιδάκι.
Στους καταρράκτες τ' ουρανού ξαναβαπτίστηκα.
Η πόλη που μεγάλωσα μου 'στελνε τα φιλιά της.
Μόνο η καλή μου έλειπε γιατί έμπλεξε τις ζίγρες στα μαλλιά της.
Χάλκινα απ' τη Γουμένισσα κι απ' το Γιδά ζουρνάδες,
κι απ' την Αγιάσσο γέροντες χορεύαν σιωπηλά.
Κοντά μου κι ο προφήτης μου, της γειτονιάς μαγκάκι,
κρατούσε αλφαβητάριο κι είχε στο χέρι Μάρτη.
Άνοιξε το βιβλίο του στην πρώτη τη σελίδα.
Ξεπήδησαν τα γράμματα και γίνηκαν πουλιά
Κι ο Ιωσήφ που πέρναγε – μοιραία ή κατά τύχη -
από τ' αυτί του τράβηξε και μου 'δωσε του μαραγκού μολύβι.
«Πάρε και γράψε, αγόρι μου, με το καλό σου χέρι
ό,τι η ψυχή σου λαχταρά στο άδειο το χαρτί».
Στον Ιορδάνη ήμουνα – ή μήπως στο Ασμάκι; -
κι έγραψα με τ' αριστερό – άδεια ζωή - ήρεμα και μ' αγάπη:
«Αχ, να 'μουνα καλύτερος, αχ, να μην ήμουν ψεύτης
και το μεγάλο κάλεσμα να μη φοβούμουνα».

Σε ολάκερη τη διαδρομή λοιπόν κόλλησα με το εν λόγω τραγούδι -άλλωστε έχω και πάρα πολύ καιρό να ακούσω κάτι το Ελληνικό, όπως έχετε ήδη καταλάβει- καθώς το άκουγα και το άκουγα και το άκουγα κι ακόμα το ακούω....
Εννοείται πως το ποστ αυτό το γράφω υπό την επήρεια του τραγουδιού από τον Σαμάνο και του αλκοόλ επίσης γιατί, καθώς δεν οδηγούσα εγώ, εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία να το ρίξω λίγο έξω.

...κι έτσι είμαι εδώ, στο σπίτι,

καθώς ξημερώνει Σαββάτο, ποστάροντας τις σκέψεις μου

κι ακούγοντας σε repeat Το κάλεσμα

από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου

και χαζεύοντας και το βιντεο στο youtube.

Η καταστροφή στο δάσος Καϊάφα συνεχίζεται

Ψάχνοντας διάφορα σήμερα, έπεσα πάνω στο παρακάτω αρθρο απο τη σελίδα 4x4fun.gr
αλλά δε μπόρεσα να βρω κάποιο μεηλ για να επικοινωνήσω μαζί τους για την άδεια του copy-paste που κάνω εδώ αλλά ελπίζω να μην προκύψει κάποιο πρόβλημα....
Αν, παρ' ελπίδα, δημιουργηθεί παρεξήγηση, διαγράφω το ποστ αμέσως...
Btw, σας το "αντιγράφω" αυτούσιο:

***

Ένας φίλος του 4x4fun.gr που παρακολουθεί από κοντά τα θέματα περιβάλλοντος και ειδικά την πληγείσα από τις πυρκαγιές περιοχή του δάσους Καϊάφα μας στέλνει την παρακάτω μαρτυρία που προέρχεται από δική του έρευνα.

«Αν μιλήσαμε την περυσινή χρονιά για καταστροφή αυτές τις μέρες συντελείται η κηδεία του. Με την υπογραφή του κράτους και την ομπρέλα των περιβαλλοντικών εργασιών, το δάσος του Καϊάφα καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Εργολάβος με βαριά μηχανήματα εισέρχεται στο δάσος με σκοπό να κόψει τα καμένα και στο πέρασμα του το δάσος γίνεται οργωμένο χωράφι.

Οι εργασίες γίνονται από την ΕΤΑ Α.Ε. στην οποία έχει παραχωρηθεί το 'τσιφλίκι',μαζί με την υπογραφή του δασαρχείου. Το σίγουρο όμως είναι ότι ακόμα και ιδιωτικό να είναι το δάσος δεν μπορούν να το καταστρέφουν. Σας επισυνάπτω φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται πολύ καλά η καταστροφή της φυσικής αναγέννηση του δάσους.Είναι εκπληκτικό το πώς μέσα σε λίγο καιρό το δάσος γέμισε με μικρά δεντράκια απόδειξη ότι ακόμα και η πύρινη λαίλαπα αποτελεί ένα φυσικό φαινόμενο για τα δάση της Πεύκης που διασκορπίζουν τους σπόρους τους για να γεννηθεί μέσα από την στάχτη ένα νέο δάσος. Κατά γενική ομολογία αν το δάσος παρέμενε χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, μέσα σε λίγα χρόνια θα είχαμε απόλυτη φυσική αναγέννηση κάτι που μάλλον αποτελεί εφιάλτη για μερικούς. Αυτήν την στιγμή ακόμα και τα ελάχιστα μικρά δέντρα ή οι υπόλοιποι θάμνοι που θα επιβιώσουν από την ισοπέδωση των ερπυστριών, θα καούν σίγουρα από την ξηρασία, καθώς η βλάστηση που υπήρχε αλλά ακόμα και οι καμένοι κορμοί έκαναν σκιά και δημιουργούσαν συνθήκες υγρασίας. Οι εικόνες της ανάπλασης δεν μπορούν να ονομαστούν φιλικές προς το περιβάλλον ακόμα και αν μιλάει κάποιος σε πέτρες όχι σε ανθρώπους. Προσπάθεια με αξιόλογη νομική ενημέρωση και επιστημονική γνωμοδότηση γίνεται από το WWF στη σελίδα www.wwf.gr.»

Με εκτίμηση,
Σάντας Μιλτιάδης

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες

Αυτά κι ευχαριστώ για το κείμενο...