[:rainy_west]


μιά βροχερή μέρα
στά δυτικά τής τύχης,
μέ σπασμένη ομπρέλα καί
τρύπιες μπότες.
κινούμασταν πρός τη θάλασσα
χωρίς νά μιλάμε μεταξύ μας
παρακαλώντας νά έρθει η νύχτα
όσο τό δυνατόν πιό γρήγορα

1 σχόλια [ποστ γιουαρ]:

Kostas said...

Η νύχτα φίλε μου έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα μας . Δεν πειράζει όμως . Ομορφη σαν εφιάλτης είναι !!!